|
Cruise Singapore Italië 3
We zijn aangekomen in Mangalore in India.
Mangalore, ook wel bekend als New Mangalore, is al eeuwenlang een van de belangrijkste havensteden aan de westkust van India. De haven verwerkt 75% van de cashew- en koffie export van heel India. De stad is vernoemd naar een tempel in de stad die gewijd is aan de hindoeïstische godin Mangaladevi. De naam Mangalore komt van Mangaluru, zoals hij heet in de plaatselijke taal. De stad is geregeerd geweest door Indiase dynastieën, de Portugezen, de Arabieren en de Engelsen. Nu is het weer volledig Indiaas. De bevolking is overwegend hindoe. Er is een fikse minderheid aan christenen en een kleine minderheid moslim.
Het stinkt er van de smog, het is er vies en chaotisch. Het is nogal een gedoe geweest met de visa; ze wilden ons verplichten een gewoon visum te kopen waardoor we meer dan €400 kwijt waren geweest. Ik had in september al de E-visa aangeschaft voor €45,- p.p.
Het aan wal gaan werd centraal door Costa geregeld. Alle papieren waren al ingevuld door hen, we hoefden alleen maar drie handtekeningen te zetten. Van alle aangekondigde ellende was geen sprake. We kregen een gele kaart mee die we bij het aan boord gaan weer moesten inleveren. Van het afnemen van biometrische gegevens was ook geen sprake. Hij keek ons aan in de eerlijke ogen en we konden gewoon doorlopen.
Aan wal gekomen, regelden we een taxi samen met iemand anders. We wilden naar de markt, naar een bekende tempel en naar de cashewnoten fabriek. De Hindoetempel was mooi en ook al hebben we er al tientallen gezien, het was de moeite waard.
We zijn bij de Kudroli Gokarnanatha tempel die is gewijd aan Shiva. In de tempel zijn verschillende kleine tempels, gewijd aan verschillende goden. In het midden van de centrale hal is de tempel die gewijd is aan Shiva. |
|
|
|
Deze vrouw draagt fruit op haar hoofd. Offergaven? |
De ingang van de tempel, geflankeerd door twee olifanten |
|
|
Een olifant van dichtbij |
Ook de heilige koe ontbreekt niet |
|
Op gegeven moment probeerde men Shiva te vergiftigen. Men deed een cobra, een van de rijdieren van Shiva, om zijn nek. De cobra wurgde hem bijna maar voorkwam dat het gif naar de hersenen kon opstijgen en Shiva overleefde de moordpoging. Voor de ingang van de tempel staat een zuil met aan de voet op ieder hoekpint een cobra. Aan de zuil zie je allemaal kommen. Als er feest is, worden deze gevuld met olie en aangestoken. |
De tempel van dichtbij |
|
|
|
De kommen aan de toren waarin de olie gaat |
De voet van de zuil met cobra’s op de hoeken |
 |
|
|
Dit meisje heeft net een dienst bezocht |
Een van de gouden leeuwen |
Een van de beelden buiten |
De cashewnoten fabriek was geweldig maar ook confronterend. Ik begrijp nu waarom ze zo duur zijn en zal er voortaan wat voorzichtiger mee omgaan.
90% van de werknemers is vrouwelijk. Dat is verordend door de overheid opdat de vrouwen de deur uit gaan en ook nog geld verdienen. Er is ook een crèche. Het was schattig om te zien, die kleine kinderen.
Er was nog een man die voor onze lens ging staan want je mocht geen foto’s nemen. De vrouw van deze moraalridder was wel uitgebreid foto’s aan het nemen. Het personeel vond het prima.
 |
|
Even pauze |
De crèche |
Er stond een stikstofcentrale die gebruikt wordt om de noten vacuüm te verpakken De cashnoot zelf zit aan een grote vrucht De vrucht lijkt een beetje op een peer met een wormvormig aanhangsel. De vrucht wordt gebruikt om alcohol en/of drank te maken maar ook chutney en nog andere dingen. Alle vruchten komen uit Goa. De noot wordt eraf gehaald en gekookt.
 |
|
De cashewnoten fabriek |
De cashew vrucht met onderaan de noot |
De ketels worden gestookt met hout. Daarna worden ze een voor een gekraakt om de schil eraf te halen. Het is allemaal handwerk. De schillen worden gebruikt om zeep van te maken. Ze zijn voldoende olierijk. Daarna worden de noten gesorteerd en verhit. Na het verhitten komen ze op een grote berg terecht. Dan wordt alles verdeeld over kleiner bergjes om ze te laten afkoelen. Dan gaan ze met een jakobsladder naar een machine die de velletjes verwijdert. Dan wordt er weer gesorteerd op kleine nootjes en gruis. 90% van wat er overblijft, wordt geëxporteerd naar Duitsland. De rest houden ze voor eigen gebruik. Als je de vrouwen ziet werken, ziet het er mensonterend uit maar ze zien er niet ongelukkig uit. We kregen nog een zakje noten mee.
 |
|
De cashewnoot nog in de schil |
Na de oogst worden de vruchten hier in de open lucht gedroogd |
|
|
De stikstofcentrale voor het vacuüm verpakken |
Alles wordt met hout gestookt |
|
|
De noot wordt met de hand gekraakt en van de schil ontdaan |
Dat gebeurt een voor een |
|
|
Met de hand wordt er gesorteerd |
Een bak met goede en een bak met slechte noten |
|
|
Nog een keer sorteren |
De droogoven |
|
|
Na het drogen komen ze op deze berg |
Ze worden n kleine bergjes verdeeld |
|
|
Met de jakobsladder gaan ze naar een machine die ze van de laatste schilletjes ontdoet |
De cashewnoten zijn klaar om verpakt te worden |
Voordat we naar de markt gingen, bezochten we nog een bloemenmarkt waar bloemen werden bewerkt voor bruiloften, feesten en offergaven.
 |
|
De bloemen worden bewerkt |
Deze bloemen worden straks in balen verpakt. Een man wast zich op de achtergrond |
We werden afgezet bij de markt en spraken af dat we na een uur terug zouden zijn. Het was het bekende plaatje zoals in veel ontwikkelingslanden ziet. Het was een bende en smerig. De mensen waren heel vriendelijk. Toen we langs een lijstenmaker liepen, wilde hij dat we foto van hem maakten terwijl hij aan het werk was. Hij was helemaal opgetogen. Het mannetje ernaast zat met een bak groene ronde vruchten en hij wilde ook dat we een foto maakten. Hij was helemaal gelukkig, waarom weet ik niet. Op gegeven moment stonden we stil en ik werd geroepen door een politie agent op een motor. Eerst begreep ik niet dat hij ons riep totdat iemand ons vertelde dat we naar hem toe moesten komen. Hij vroeg of alles goed was. Ik zei dat alles prima was. We stonden even om ons heen te kijken en hij dacht dat we vertwijfeld keken en dat er iets aan de hand was. We bedankten hem voor zijn attente houding en gaven hem een hand. Trots op zijn daad, startte hij de motor en reed weg.
 |
|
Een stapel hout, met de hand vervoerd |
Hier worden rolletjes van gemaakt |
|
|
Je ziet de hoge stoepen i.v.m. de waterhoogte als het regent |
Overal een bende |
|
|
Dit is de straat en op vele plekken is het zo |
Een klein moslim meisje loopt vrolijk rond |
|
|
Trots poseert hij met zijn werk tijdens het maken van lijsten |
Hij wilde ook op de foto, hij was helemaal gelukkig |
|
|
Even siësta in de vracht tuk tuk |
De aarde is bedekt met nat stro alsof er net een veemarkt is geweest |
|
|
Groente- en fruitstalletjes |
De agent wordt bedankt |
Het was heel erg warm, zo’n 42 graden in de schaduw dus we waren blij dat we weer in de taxi zaten. Vanuit de taxi namen we nog wat foto’s maar dat is toch lastig omdat hij toch wel erg snel rijdt voor het nemen van foto’s.
|
|
Een versierde koe wordt door de straten geleid |
Maar ook loslopende heilige koeien |
|
We zijn weer aan boord en hebben geluncht. De smerige lucht heeft me geen goed gedaan en ik denk dat ik te weinig gedronken heb. Koorts en een pijnlijke keel vallen mij ten deel. De roet uit de smog atmosfeer slaat neer de tafeltjes aan dek. Ook wij werden zwart. De tafeltjes werden nu wel steeds schoongemaakt. Na een paar tafels moest het water ververst worden. Voor het eerst kleven ze niet. De tafels worden heel slecht schoongemaakt en vaak moet je er om vragen. Klagen helpt niet en regelmatig neem je met je bord eten plaats aan een tafel waar de etensresten van de vorige gast nog aanwezig zijn terwijl de tafel wel is afgeruimd.
|
Een houten bouwstellage, met touwen aan elkaar bevestigd |
|
Ik was blij toen het schip om 20.00 uur vertrok. Geassisteerd door sleepboten voer het schip de kleine haven uit en even later woei de schone warme wind over het dek. Terwijl wij gezellig met wat mensen op het achterdek wat zaten te drinken, verscheen de rode maan die het kielzog van het schip deed oplichten.
 |
|
Terwijl het schip loskwam van de wal, vloog deze arend over |
Het kielzog wordt verlicht door de maan |
Vannacht gaat de tijd anderhalf uur terug en verschillen we nog maar drie uur met Nederland. Die snelle tijdwisseling gaat je toch niet in de koude kleren zitten.
Het is nu weer dag en we varen met een vaartje van 20 knopen over de Arabische Zee bij een temperatuur van 28 graden. We hebben nog 900 zeemijlen te gaan voordat we in Oman aankomen.
We hebben een papier gekregen waarop staat dat we door een gebied zullen varen waar piraterij plaatsvindt. Er staan instructies op wat we in zo’n geval moeten doen. Het is echter niet erg waarschijnlijk dat we zullen worden geënterd door zee piraten. Die hebben het meestal voorzien op vrachtschepen. |
|
